1

Η ΕΣΗΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΩΝ ΥΠΟΚΛΟΠΩΝ

Επί δύο εβδομάδες η ελληνική κοινωνία συνταράσσεται από το τεράστιο σκάνδαλο των υποκλοπών και της πολύμηνης παρακολούθησης από σκοτεινούς μηχανισμούς των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων πολιτικών (του ιδίου του πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένου), ηγετικών στελεχών των υπουργείων Αμύνης και Δημόσιας Τάξης, πολιτών και μάλιστα συγκεκριμένου ιδεολογικού ρεύματος, καθώς και μεταναστών.
Η ενδεκάμηνη επίσημη διερεύνηση του όλου θέματος απέδωσε πολύ λιγότερα στοιχεία από την ολιγοήμερη δημοσιογραφική έρευνα, η οποία ακολούθησε τη γνωστοποίηση του σκανδάλου. Αυτό και μόνο αρκεί για να επιδεινώσει τα αισθήματα απογοήτευσης του κοινωνικού συνόλου, μιας απογοήτευσης που οφείλεται αφενός στην ευκολία με την οποία καταπατείται το απόρρητο της επικοινωνίας από οποιονδήποτε δολίως ενδιαφερόμενο και αφετέρου στην έλλειψη τόλμης και ειλικρίνειας από την πλευρά της πολιτείας και των μηχανισμών της, οι οποίοι εμφανίζονται απρόθυμοι ή αδύναμοι να προστατεύσουν μέχρι κεραίας, όχι μόνο τα ατομικά και τα πολιτικά δικαιώματα των πολιτών, αλλά ούτε καν τα γενικότερα συμφέροντα της χώρας.
Η μοιρολατρική αντιμετώπιση από το κράτος της άνομης δράσης των “Μικρών” και “Μεγάλων Αδελφών” ενδέχεται να οδηγήσει μεγάλες κοινωνικές μερίδες στην παθητική παρακολούθηση και εν τέλει αποδοχή της περιφρόνησης και καταπάτησης των στοιχειωδών δικαιωμάτων τους.
Αυτή η δυσμενής για τη Δημοκρατία εξέλιξη τροφοδοτείται από την ατιμωρησία των σχετικών με τις υποκλοπές υπευθύνων (διά πράξεων ή παραλείψεων) όσο ψηλά κι αν βρίσκονται στη δημόσια σφαίρα μέσα ή έξω από τη χώρα.