image_pdfimage_print

ΟΜΙΛΙΑ ΝΑΝΑΣ ΝΤΑΟΥΝΤΑΚΗ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑΣ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ
ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ 6ης ΙΟΥΛΙΟΥ 2005
ΓΙΑ ΤΟΝ FLASH, FLASH.GR, PLANET ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Σας ευχαριστούμε πολύ για την παρουσία σας. Η ανταπόκρισή σας στην πρόσκλησή μας δείχνει και τη δική σας αγωνία για τα προβλήματα που με ταχύτητα συσσωρεύονται στον κλάδο μας και απειλούν αυτό το ίδιο το δικαίωμά μας στην εργασία.
Σήμερα το πρωί έληξε η 24ωρη απεργία που είχε κηρύξει η ΕΣΗΕΑ στον FLASH και στον FLASH.GR ζητώντας την καταβολή των δεδουλευμένων και την εφαρμογή των ΣΣΕ.
Περισσότεροι από 160 εργαζόμενοι, δημοσιογράφοι, διοικητικοί υπάλληλοι και τεχνικοί, που εργάζονται στον FLASH και στον FLASH.GR έχουν να πληρωθούν 2 και 3 μήνες και είναι αβέβαιο το μέλλον της εργασίας τους. Στα δε ασφαλιστικά μας Ταμεία δεν αποδίδονται οι εισφορές που έχουν παρακρατηθεί από τους εργαζόμενους .
Στον PLANET εξακολουθεί για 9ο μήνα η ιδιότυπη ομηρία όλων των εργαζομένων που ούτε τους παρέχεται εργασία, ούτε καταβάλλουν τα δεδουλευμένα αλλά και ούτε μπορούν να τύχουν επιδόματος ανεργίας.
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ κλείνει το Γραφείο της στην Αθήνα.
Στην ΑΠΟΦΑΣΗ η αγωνία των εργαζομένων για το μέλλον τους παρατείνεται καθώς συνεχίζονται οι προσπάθειες της εργοδοσίας να πουλήσει την εφημερίδα ενώ οι συνάδελφοι δεν έχουν πληρωθεί για τα Κυριακάτικά και τις αργίες 2 και 3 μηνών και τα αναδρομικά από την εφαρμογή των ΣΣΕ 2003 και 2004.
Στον TV COSMOPOLIS, ο οποίος βρίσκεται υπό καθεστώς πώλησης, απειλούνται με απολύσεις οι δημοσιογράφοι που εργάζονται εκεί.
Στο COSMOPOLIS, επίσης με θολή ιδιοκτησία, θεωρείται κύριος μέτοχος ο κ. Στάθης Τσοτσορός, αλλά εμφανίζονται ως μέτοχοι και τα παιδιά του Γρηγόρη Μιχαλόπουλου. Στην πραγματικότητα κανείς δεν ξέρει τους πραγματικούς μετόχους.
Στο σταθμό απασχολούνται συνολικά 40 εργαζόμενοι, εκ των οποίων 9 δημοσιογράφοι. Ο σταθμός βρίσκεται υπό καθεστώς πώλησης, και προχωρεί σε απολύσεις με το αιτιολογικό της περικοπής των εξόδων. Ο εκπρόσωπος της ιδιοκτησίας κ. Βασιλόγαμβρος ο οποίος δηλώνει ότι ο σταθμός είναι υπό πώληση, πρόσφατα απειλεί με απολύσεις συντάκτες μέχρι και τον συνδικαλιστικό εκπρόσωπο των δημοσιογράφων.
Το TV ΠΕΙΡΑΙΑΣ, εμφανιζόταν ως ιδιοκτησία κάποιων επιχειρηματιών, ονόματει Γ. Θεοδόση και Κ. Κατσιβαρδάκου, χωρίς να είμαστε απόλυτα βέβαιοι γιατί και εδώ είναι θολό το καθεστώς ιδιοκτησίας. Μετονομάστηκε σε SMART TV και αγοράστηκε κατά ποσοστό 75 % από τον κ. Γ. Αλαφούζο. Προ της αγοράς, αφού έδωσε υποχρεωτική άδεια στους εργαζόμενους, τους απέλυσε όλους, περίπου 20 εργαζόμενους εκ των οποίων 5 δημοσιογράφοι. Στο σταθμό έχουν παραμείνει μόνο δύο τεχνικοί για την εκπομπή του σήματος.
Στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ όπου υπάρχουν καθυστερήσεις πληρωμών και άλλα εργασιακά προβλήματα, είναι εξίσου αδιευκρίνιστο το ιδιοκτησιακό καθεστώς ’λλος εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης και σε άλλον παραπέμπει ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης τους εργαζόμενους για την επίλυση των προβλημάτων τους.
Καθυστερήσεις στην καταβολή δεδουλευμένων, μη εφαρμογή των ΣΣΕ, μη εξόφληση αναδρομικών και Κυριακάτικων παρατηρούνται με εντεινόμενο ρυθμό και σε άλλα μέσα, εφημερίδες, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς.

FLASH – FLASH.GR

Σας υπενθυμίζω ότι ειδικά για τον FLASH και τον FLASH.GR συνολικά από τον Ιανουάριο μέχρι σήμερα έχουν εξαγγελθεί 12 απεργιακές κινητοποιήσεις από τις οποίες έχουν πραγματοποιηθεί 7.
Το πρόβλημα με το σταθμό – ο οποίος παραμένει ο τρίτος σε ακροαματικότητα ραδιοφωνικός σταθμός – αρχίζει να γίνεται ιδιαίτερα αισθητό από το 2004 με τα πρώτα φαινόμενα αντισυμβατικής συμπεριφοράς της εργοδοσίας. Από την εποχή εκείνη ως και σήμερα, τόσο επί ιδιοκτησίας κυρίας Ελένης Κόκκαλη όσο και στη συνέχεια επί ιδιοκτησίας του κ. Σωτήρη Πουλόπουλου, οι εργαζόμενοι λαμβάνουν τις αποδοχές τους (δεδουλευμένα) μόνο έπειτα από τη φορτική πίεση της ΕΣΗΕΑ με την προκήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων.
Παράλληλα, η ιδιοκτησία του σταθμού έχει προβεί σε απολύσεις (Βούζας, Ψυρράκη, Κοκορίκος, Καρυνιωτάκη, Κάππος), ενώ μετά την αλλαγή της ιδιοκτησίας, λόγω της αδιαφάνειας του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και των οικονομικών δυνατοτήτων του νέου ιδιοκτήτη, τα προβλήματα διογκώθηκαν και πολλά στελέχη του σταθμού αποχώρησαν με πιο πρόσφατη την αποχώρηση της Δ/ντριας Ενημέρωσης κ. Μ. Πυργιώτη. Σήμερα δεν εμφανίζεται κανένας εκπρόσωπος της ιδιοκτησίας για να συζητήσει τα προβλήματα που ανακύπτουν επί καθημερινής βάσεως στη λειτουργία του σταθμού αλλά και εκείνα που έχουν πλέον παγιοποιηθεί.
Ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης κ. Πουλόπουλος έχει διαμηνύσει στους εργαζομένους ότι προτίθεται να πουλήσει και τα δύο μέσα. Παρά της επανειλημμένες οχλήσεις του σωματείου μας να μας ενημερώσει για τις προθέσεις του δεν ανταποκρίθηκε και γενικώς η συμπεριφορά του δίνει την εντύπωση ότι η τύχη του σταθμού και της ιστοσελίδας δεν τον αφορούν πλέον, σαν να μην είναι ιδιοκτήτης. Έτσι καθίσταται προφανές ότι 16 χρόνια μετά από την ίδρυση του FLASH και 5 μετά την ίδρυση του FLASH.GR δεν τίθεται απλά πρόβλημα ρευστότητας και ελλειμματικής λειτουργίας, αλλά πρόβλημα επιβίωσης. Είναι κοινό μυστικό ότι υπάρχουν σενάρια διαπραγμάτευσης για την πώληση σε ξένο όμιλο ή σε εγχώριους επιχειρηματίες. Κανείς όμως από τους ιδιοκτήτες του σταθμού δεν εμφανίζεται ενώπιον των εργαζομένων και του συνδικαλιστικού τους οργάνου για να απαντήσει αξιόπιστα αν και σε πιο βαθμό ισχύουν τα σενάρια αυτά.
Αντίστοιχες, αλλά προς το χειρότερο, είναι οι συνθήκες εργασίας στον FLASH.GR.
Οι τελευταίες εξελίξεις που αφορούν την ειδησεογραφική πύλη flash.gr., έχουν ως εξής:
Ο ιδιοκτήτης κ. Σ. Πουλόπουλος δήλωσε στους εργαζόμενους ότι συνεχίζει τις προσπάθειες για πώλησης της επιχείρησης και αναζητεί χρήματα για την καταβολή των δεδουλευμένων, χωρίς όμως να δεσμεύεται χρονικά.
Στον Flash.gr εργάζονται συνολικά 30 δημοσιογράφοι, οι περισσότεροι εκ των οποίων από τις πρώτες ημέρες λειτουργίας του, τον Φεβρουάριο του 2000. Είναι δε ενταγμένοι σε διαφορετικά καθεστώτα απασχόλησης (μισθωτοί. συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου και με ΔΠΥ), σε τέτοια ποικιλία… που να εκπλήσσεται κανείς πώς βρίσκει άκρη η ίδια η εργοδοσία. *(βλ. επιστολή εκπροσώπου).
Παρά τις μεγάλες καθυστερήσεις πληρωμών εξακολουθούν να παρέχουν σταθερά και αδιαλείπτως την εργασία τους, σε καθορισμένα ωράρια, ανταποκρινόμενοι στις υποχρεώσεις τους και στις επαγγελματικές απαιτήσεις της διεύθυνσης. Παρά το γεγονός ότι πολλοί από τους δημοσιογράφους επί μακρόν εργάστηκαν και εξακολουθούν να εργάζονται με διευρυμένα ωράρια, δεν αμείβονται υπερωριακά ούτε λαμβάνουν επιμίσθιο αντικατάστασης αδειών.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι ποιος πραγματικά “κυβερνά” τον FLASH και το FLASH .GR.

Ποιος φταίει:

Το ερώτημα αυτό που προκαλείται από την έλλειψη διαφάνειας στο καθεστώς των ΜΜΕ γενικά σε συνδυασμό με την έλλειψη κάθε προστασίας των εργαζομένων στην περίπτωση ιδίως της κακής πορείας της επιχείρησης αποτελούν και τους γενεσιουργούς λόγους των προβλημάτων. Αν και ρητά ορίζεται στο Σύνταγμα και τους νόμους που εκδόθηκαν σε εκτέλεση αυτών ότι η εγκατάσταση και λειτουργία ραδιοφωνικών σταθμών επιτρέπεται για την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος η δε χρήση αυτών συνιστά δημόσια λειτουργία στην πραγματικότητα τίποτα από αυτά δεν ισχύει.
” Παντοδύναμα επιχειρησιακά συγκροτήματα δημιουργούν μονοπωλιακές διαπλεκόμενες καταστάσεις στο χώρο του Τύπου, της Ραδιοτηλεόρασης, των προμηθειών και έργων από το Δημόσιο.
” Η αλληλοεμπλοκή των νομικών και φυσικών προσώπων από τις μεταβιβάσεις και εξαγορές μετοχικών πακέτων και μεριδίων καθιστά σχεδόν αδύνατο τον διαχωρισμό τους και την αναγνώριση των πράγματι κάθε φορά μετόχων ή εταίρων.
” Η άκρατη εμπορευματοποίηση υποκατέστησε τον κοινωνικό χαρακτήρα- αυτόν που ήθελε ο Νομοθέτης- με αποτέλεσμα αντί του δημοσίου να εξυπηρετείται το ιδιωτικό συμφέρον και η ευτέλεια να αντικαταστήσει την ποιότητα.
Αν σε όλα τα παραπάνω προστεθούν η παραβίαση από ορισμένα ΜΜΕ των γενικών όρων αμοιβής και εργασίας, η υποχρέωση αμοιβής με δελτίο παροχής υπηρεσιών αντί μισθού, η εξ αυτού ανασφάλεια των εργαζομένων από τον κίνδυνο της διακοπής της σχέσεως εργασίας χωρίς την καταβολή αποζημίωσης, η πλημμελής τήρηση των όρων υγιεινής και ασφαλείας η υπερεντατικοποίηση της εργασίας εξ αιτίας του άκρατου ανταγωνισμού, τότε έχουμε μία -και πάλι όχι πλήρη εικόνα της κατάστασης που επικρατεί σήμερα στο χώρο των ΜΜΕ.
Η ΕΣΗΕΑ έχει επισημάνει ήδη από το 2000 τους κινδύνους αυτούς και έχει ζητήσει την επέμβαση των αρμοδίων Υπουργών αλλά και των Κοινοβουλευτικών κομμάτων. Έχει καταγγείλει κατ’ επανάληψη την αντεργατική και αντισυμβατική συμπεριφορά των εργοδοτών. Έχει προχωρήσει σε απεργιακές κινητοποιήσεις και έχει αποσοβήσει πολλές φορές απολύσεις συναδέλφων.
Από το βήμα αυτό για μια ακόμα φορά καλούμε την Κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα και όλους τους αρμοδίους να πάρουν πριν είναι πολύ αργά τα μέτρα εκείνα που θα επιβάλλουν την πλήρη διαφάνεια στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των ΜΜΕ και θα εξασφαλίζουν την πλήρη εφαρμογή των ΣΣΕ, την καταβολή των δεδουλευμένων σε όλους τους εργαζομένους, τη διασφάλιση των απαιτήσεών τους στην περίπτωση που κλείσει η επιχείρηση και θα παρέχουν πρόσθετες εγγυήσεις για την καταβολή στα Ταμεία του κλάδου των εργοδοτικών εισφορών αλλά και την απόδοση των εισφορών των εργαζομένων που έχουν παρακρατηθεί από τις επιχειρήσεις.
Συνάδελφοι,
Δεν μείναμε και δεν θα μείνουμε απαθείς και αδρανείς μπροστά στα φαινόμενα αυτά που απαξιώνουν τη δημοσιογραφική εργασία και συνακόλουθα την ποιότητα στην ενημέρωση. Χρησιμοποιούμε και θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας για να διασφαλιστεί το δικαίωμα στην εργασία. Έχουμε προσφύγει στη ΔΟΔ και έχουμε αρχίσει ένα κύκλο συναντήσεων με όλους τους αρμοδίους φορείς και τα πολιτικά κόμματα. Ήδη συναντηθήκαμε με τον Πρόεδρο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ κ. Αλέκο Αλαβάνο, με την Πρόεδρο της Βουλής κ. ’ννα Ψαρούδα-Μπενάκη, τον Υπουργό Επικρατείας κ. Θεόδωρο Ρουσόπουλο και με τον Υφυπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας κ. Γεράσιμο Γιακουμάτο και τον Πρόεδρο του ΕΣΡ κ. Ιωάννη Λασκαρίδη. Είναι προγραμματισμένες σήμερα συναντήσεις με τον Εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ κ. Νίκο Αθανασάκη και την κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ και αναμένεται συνάντηση με τον Διοικητική του ΙΚΑ κ. Βαρθολομαίο.
Για την ΕΣΗΕΑ αυτή είναι αναμφίβολα μια δύσκολη στιγμή καθώς το νέο ΔΣ δεν έχει ακόμη συγκροτηθεί σε σώμα, δηλαδή δεν έχει την νομική υπόσταση για να αποφασίζει, και το παλιό- στο οποίο εγώ έχω την μεγάλη ευθύνη να προεδρεύω μετά την παραίτηση του προέδρου κ. Μαθιουδάκη- είναι υποχρεωμένο να διεκπεραιώνει την λειτουργία του μέσα σε ένα στενό “κοστούμι” υποχρεωτικών ορίων. Αυτή τη δύσκολη στιγμή, που ελπίζω ότι δεν θα μακρύνει άλλο, κάποιοι θεωρούν ότι μπορούν να την εκμεταλλευτούν σε βάρος των εργαζόμενων.
Κάνουν μεγάλο λάθος. Η ΕΣΗΕΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ. Και τίποτα δεν θα κάμψει την απόφασή μας να αγωνιστούμε, μαζί με τις αδελφές Ενώσεις του χώρου των ΜΜΕ, όπως έχουμε αποδείξει τα τελευταία χρόνια, για να προστατεύσουμε τις εργασιακές μας σχέσεις, για να αποκρούσουμε τις απολύσεις, για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα σε αξιοπρεπείς ΣΣΕ που θα γίνονται σεβαστές από όλους.
Είμαστε όλοι εδώ για να αντισταθούμε στη λογιστική αντιμετώπιση του δημοκρατικού δικαιώματος για την Ενημέρωση και στο συμψηφισμό ανάμεσα στα κέρδη των εργοδοτών και το δικαίωμα για εργασία.
Είμαστε εδώ για να δώσουμε ουσιαστικό περιεχόμενο στην ανεξαρτησία του Τύπου, σ΄αυτό δηλαδή που όλοι ευαγγελίζονται αλλά το κασταστατηγούν σε πρώτη ευκαιρία. Γι’ αυτό και δεν θα επιτρέψουμε να κρατούνται οι δημοσιογράφοι, οι τεχνικοί, το προσωπικό, όλοι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ όμηροι για να εξυπηρετηθούν παιχνίδια επιχειρηματικά και πολιτικά της όποιας κυβέρνησης, των όποιων επιχειρηματιών, των όποιων κέντρων συμφερόντων.
Η πλειοψηφία των μελών μας είναι σκληρά εργαζόμενοι και χαμηλά αμειβόμενοι άνθρωποι, από τούς χαμηλότερα αμειβόμενους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι “εργολάβοι”, δεν είναι διαπλεκόμενοι της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, δεν είναι μέτοχοι που μοιράζονται τα υπερκέρδη όταν υπάρχουν. Καλούνται, όμως, αυτοί πρώτοι να πληρώσουν το κόστος όχι της απώλειας αλλά της μείωσης του υπερκέρδους η της στροφής επιχειρηματικών στόχων των πραγματικών “εργολάβων” της Ενημέρωσης, είτε αυτοί είναι εργοδότες, είτε οι πολιτικές εξουσίες που ανταλλάσσουν οικονομικά και άλλα …ενδιαφέροντα. Και όλο και συχνότερα αυτοί οι σκληρά εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν ένα νέο πρόβλημα: την αόρατη εργοδοσία. Το είδαμε στο πρόσφατο παρελθόν με την εφημερίδα “Ανεξάρτητος” και το αντιμετωπίζουμε όλο και συχνότερα με “αχυράνθρωπους” που εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες κάποιου Μέσου, η με “εκπροσώπους” που πίσω τους κρύβεται κάποιος άφαντος ιδιοκτήτης η άγνωστη ομάδα επενδυτών, όπως είναι το νέο κόλπο. Και όσο πληρώνουν, κανείς δεν προβληματίζεται.
Μόνο που έρχεται κάποια στιγμή που αρχίζουν να “δυσκολεύονται” στις πληρωμές γιατί ο πραγματικός ιδιοκτήτης έχει άλλες επιχειρηματικές προτεραιότητες η γιατί ολοκλήρωσε το στόχο του (που συχνά υποπτευόμαστε ότι μπορεί και να είναι ξέπλυμα βρώμικου χρήματος) και τραβάει για αλλού. Και τότε οι εργαζόμενοι ψάχνουν στο άγνωστο να βρουν άκρη χωρίς καμία Αρχή, κανένας νόμος δεν βοηθάει είτε τους ίδιους είτε το Σωματείο τους.
Δεν ευθυνόμαστε εμείς οι εργαζόμενοι, για τις επιχειρηματικές επιλογές των εργοδοτών μας. Δεν ευθυνόμαστε εμείς γιατί οι θεσμοί δεν λειτουργούν, γιατί η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της. Δεν οδήγησαν οι δημοσιογράφοι, οι ηχολήπτες, οι καμεραμεν, οι διοικητικοί υπάλληλοι, οι τυπογράφοι, τις επιχειρήσεις στην σημερινή τους κατάσταση και στα όποια οικονομικά η άλλα προβλήματα. Δεν επιβάλαμε εμείς τον άκρατο ανταγωνισμό, τα χρηματιστηριακά άλματα στο κενό, τη διαπλοκή, την κακοδιαχείριση. Δεν νομοθετήσαμε εμείς χωρίς μελέτη και χωρίς περίσκεψη.
Όλα αυτά είναι συνέπειες της ανεξέλεγκτης συγκρότησης και γιγάντωσης επιχειρήσεων του Τύπου τα τελευταία χρόνια χωρίς να έχει δημιουργηθεί το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο, χωρίς αποτελεσματικούς μηχανισμούς ελέγχου εφαρμογής της νομοθεσίας, χωρίς κανόνες ανταγωνισμού αλλά και από την άλλη χωρίς πρόγραμμα στήριξης των ημερήσιων εφημερίδων και των ενημερωτικών ραδιοφωνικών σταθμών. Χωρίς, τέλος, ειλικρινή διάθεση καταπάτησης των φαινομένων αδιαφάνειας και διαπλοκής. Και, βέβαια, χωρίς δημιουργία και εφαρμογή διαδικασιών και κανόνων που να προστατεύουν αποτελεσματικά τους εργαζόμενους από την όποια αυθαιρεσία και ασυδοσία.
Η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών, η Ένωση Τεχνικών Ελληνικής Ραδιοφωνίας, η Ένωση Προσωπικού Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών επιζητούν πάντοτε το διάλογο. Εκείνοι που επιζητούν τη ρήξη ας αναλογιστούν τις ευθύνες τους. Σε μια τέτοια περίπτωση τα Σωματεία των εργαζομένων θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους και δεν θα έχουν καμία ευθύνη για ότι επακολουθήσει.