Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με μεγάλη θλίψη ανακοινώνει την απώλεια του εκλεκτού συναδέλφου και κορυφαίου ιστορικού Σπύρου Λιναρδάτου, που πέθανε χθες σε ηλικία 81 ετών.
Ο Σπύρος Λιναρδάτος γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς το 1923. Αφού τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Από τις πρώτες μέρες της Κατοχής παίρνει μέρος στο αντιστασιακό σπουδαστικό κίνημα ως στέλεχος της ΟΚΝΕ. Το 1942 είναι ο πρώτος φοιτητής, ο οποίος εκτοπίζεται στην Χαλκίδα. Υπήρξε ακόμη δραστήριο στέλεχος της ΕΠΟΝ Αθήνας. Για τη δράση του αυτή εξορίστηκε από το 1948 έως το 1952. Εξορίστηκε ακόμη από το καθεστώς των συνταγματαρχών από την 21η Απριλίου 1967 έως το 1970.
Από το 1946 ξεκινά τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία δουλεύοντας ανελλιπώς ως πολιτικός συντάκτης, αρθρογράφος και σχολιαστής στις εφημερίδες «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ», «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΜΕΡΑ», «ΑΥΓΗ» και «ΒΗΜΑ», απ όπου και συνταξιοδοτείται.
Παράλληλα με τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ασχολείται με μεταφράσεις λογοτεχνικών και πολιτικών έργων ενώ συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά. Από το 1954 ξεκινά να ασχολείται συστηματικά με τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και συγγράφει πλήθος ιστορικών έργων, μεταξύ των οποίων: «ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΗΝ 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ», «Η 4Η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ», «Η ΚΥΠΡΟΣ ΩΣ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ», «ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ», «Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ (1936-1940)» και «Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ 1940-41 & Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ».
Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ και ολόκληρος ο δημοσιογραφικός κόσμος συλλυπείται τους οικείους του και αποχαιρετά τον άξιο συνάδελφο, ο οποίος αφήνει μεγάλο κενό στη δημοσιογραφία, την οποία υπηρέτησε στην υψηλή της έννοια και αποστολή, αλλά και στην πνευματική ζωή του τόπου. Ο Σπύρος Λιναρδάτος αφήνει στις νεώτερες γενιές ένα παράδειγμα ζωής, που σπάνια συναντάμε. Του αγωνιστή – διανοούμενου – δημοσιογράφου, ο οποίος με την πορεία του συμπυκνώνει την ουσία και το νόημα της δημοσιογραφίας.
Η κηδεία του Σπύρου Λιναρδάτου θα γίνει τη Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2004 στις 4 μ.μ. στο Α Νεκροταφείο Αθηνών.