Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιάννης Λάμψας από την παλιά καλή φρουρά της δημοσιογραφίας, πέθανε χθες σε ηλικία 81 ετών, από ανακοπή καρδιάς και κηδεύεται σήμερα στις 3.00 το μεσημέρι από το Α’ Νεκροταφείο.
Ο Γιάννης Λάμψας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1921 και αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή Αθηνών. Ξεκίνησε το 1947 από τις εφημερίδες “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” και “ΤΟ ΒΗΜΑ” τη σταδιοδρομία του στην επαγγελματική δημοσιογραφία, σε μια περίοδο από την οποία άρχιζε και η περιχαρακωμένη τόσο από ανησυχίες όσο και από ελπίδες πορεία του μεταπολεμικού κόσμου. Από τότε και μέχρι την αποχώρησή του από την ενεργό δημοσιογραφία εργάστηκε σε πολλές αθηναϊκές εφημερίδες (Ακρόπολις, Αθηναϊκή, Η Καθημερινή, Ανεξάρτητος Τύπος, Απογευματινή, Η Βραδυνή κ.ά.) ως σχολιογράφος, αρθρογράφος, καμπανίστας και επιτελικό στέλεχος. Μεταξύ των άλλων διετέλεσε επί 20 χρόνια Διευθυντής Σύνταξης της εφημερίδας “ΕΣΤΙΑ” (1950-1969) καθώς και Διευθυντής των εφημερίδων “ΩΡΑ” και “Η ΗΜΕΡΑ”. Στην εφημερίδα “Η ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ” από την πρώτη ημέρα της μεταδικτατορικής έκδοσής της τον Ιανουάριο του 1980, σχολίαζε την πολιτική επικαιρότητα σε καθημερινή επώνυμη στήλη του.
Παράλληλα με την απασχόλησή του στον ημερήσιο Τύπο συνεργάστηκε κατά καιρούς σε διάφορα περιοδικά με δημοσιογραφικά και φιλολογικά κείμενα. Επίσης διετέλεσε αρχισυντάκτης των περιοδικών “Αλφα” και “Πολιτικά Θέματα” και ο ίδιος εξέδιδε την τριμηνιαία πολιτική κοινωνική και πολιτιστική επιθεώρηση “Μεθαύριο”.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας διώχθηκε με αφορμή μια σειρά άρθρων του στο περιοδικό “Εικόνες” και μετά την αποφυλάκισή του κατέφυγε στο εξωτερικό. Εζησε στη Γενεύη και εργάστηκε ως ερευνητής στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας. Παράλληλα εντάχθηκε στις τάξεις του αντιδικτατορικού αγώνα ως συνεργάτης της ελληνικής εκπομπής του ραδιοφωνικού σταθμού του Μονάχου και ως αρθρογράφος της εφημερίδας “Νέα Δημοκρατία” που εξέδιδε στο Λονδίνο ο αυτοεξόριστος δήμαρχος Αθηναίων και αργότερα βουλευτής και υπουργός Γιώργος Πλυτάς. Μετά τη μεταπολίτευση επέστρεψε και έγινε Γενικός Γραμματέας Τύπου και Πληροφοριών το 1975. Στα τέλη του ίδιου χρόνου τοποθετήθηκε Γενικός Διευθυντής της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης και στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι τις αρχές του 1978.
Ο Γιάννης Λάμψας συνέβαλε θετικά στην προώθηση των θεμάτων του Τύπου και γενικότερα στη βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης που ο κοινωνικός τους ρόλος έγινε καθοριστικός από τα μέσα της δεκαετίας του ’70. Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται: Λεξικό του αρχαίου κόσμου, Η ελληνική νομενκλατούρα, Πρασινόπολις, Δεκαπέντε ελληνικοί μύθοι, Οι προνομιούχοι της εξουσίας. Παράλληλα είχε μεταφράσει περισσότερα από 500 βιβλία μεταξύ των οποίων η τετράτομη ιστορία της Γαλλικής Επανάστασης του Ζυλ Μισελέ και τα απομνημονεύματα του Στρατηγού Ντε Γκωλ.
Ο Γιάννης Λάμψας είχε τιμηθεί με παράσημα Μορφωτικής Αξίας της Πολωνίας, της Ρουμανίας και άλλων χωρών.
Η Ε.Σ.Η.Ε.Α. συλλυπείται τους οικείους του και αποχαιρετά έναν εξαίρετο και αγαπητό συνάδελφο που με ευθύνη, τιμή, αγωνιστικότητα και αξιοπρέπεια υπηρέτησε την ελληνική δημοσιογραφία.